De eenzame nacht.
Alles gaat zijn gang en vloeit over in niets. Vergankelijkheid kent zijn tijd. Een beeld schrikt. Het lijkt leeg. Hoe wordt eenheid een deel van je bestaan? De zachtste weg is de weg met de minste weerstand. De minste weerstand is vloeibaar. Vloeiend. Water gaat niet door iets, splijt niet, noch beukt. Water vloeit. Elk obstakel op de weg wordt deel van de weg. De weg vormt het geheel een constant bewegend mechanisme. Geen weerstand. Vloeiend. Met de stroom mee. Obstakels zijn feiten. Zaken die zich voordoen op de moment dat ze aanwezig zijn. Niet te negeren, niet weg te denken. Aanwezig, nu.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten