een stemmetje

Ken je dat gevoel dat je onrustig maakt. Een hele dag lang laat het je met een gevoel van onbehagen zitten. Het maakt je alert en waakzaam. Je bent op je hoede en krijgt ogen op je rug. Woorden worden zorgvuldiger gekozen en je spreekt enkel indien nodig. Dat gevoel zat me te jennen vandaag. Een hele dag heeft het me doen afvragen wat er nu zou zijn. En vragend laat het me achter. Misschien dat het morgen duidelijk is, misschien ook niet. Het zet me wel aan het denken, toch. Het schudt me wakker en komt als een stemmetje uit het donker aanroepen 'ken je me nog, lang geleden heb je me iets beloofd.' Ik ben je geweten. En belofte maakt schuld. Ook als je jezelf iets beloofd. Mijn deadline komt in zicht. Het jaar is bijna rond.