Bijhouden of weggooien

Wat is het moeilijkst? Iets bijhouden of iets weggooien. Je wil graag dingen bijhouden. Voorwerpen waarmee een emotionele band is opgebouwd, waar herinneringen aan vast hangen. Angst om het gevoel en de herinnering te verliezen wanneer je het voorwerp wegdoet. Bijhouden. Op een zolderkamer, in een doos waar het hoogst waarschijnlijk niet meer uitkomt. Misschien haal je het nog eens boven wanneer je vol goede moed beslist om een opruimdag te organiseren in je huis. Geeft het gemoedsrust te weten dat het boven op zolder staat. Helpt het je door moeilijke momenten. Je kan ook geen van beiden doen en alles laten staan. Heb je in je leven al eens alleen ergens gewoond. Dan ken je het gevoel wel, na een week vakantie terug thuis te komen en te merken dat alles nog exact op de plaats staat waar je het achterliet, inclusief die vuile tas waarvan je nog dacht 'ik moet die sebiet mee naar de keuken nemen'. Het maakt je nog eens zo weemoedig en het verlangen om terug te vertrekken wordt aangewakkerd. Het is een optie om alles te laten staan. Tot een dikke laag stof
het geheel bedekt waar je nog vaag van herinnert wat eronder ligt. Een laag stof over herrineringen. Voor hem is het te moeilijk. De herinnering is vers, de pijn te aanwezig. Voor haar is het moeilijk, maar haar energie waait en kriebelt al. En als zij het nu niet doet, wie wel. Ik aanhoor vaak de twee en voel me schuldig dat ik niet vaker aanwezig ben.

Sterven is makkelijk zei ze zelf, 'knip en ge zijt weg', 'allez, technisch gezien dan, hé' voegde ze eraan toe. 'Ja'lachte ik toen, 'technisch, gezien wel ja'. Maar ze had gelijk toen ze vervolgde 'maar voor diegene die achter blijven...'