Dat is in één woord gezegd hoe ik vrijdagavond erbij stond. Je ziet het weleens in films. Alle vrienden hebben zich verzameld op een locatie en wanneer de van niets wetende jarige dan binnenstapt roept iedereen luidskeels 'surprise'. Zo stond ik vrijdagavond met een gilmlach tot achter mijn oren te kijken. Mijn ogen gingen open en daar stonden ze. Ik kan moeilijk onder
woorden brengen hoe het voelt om zo'n fijn cadeau te krijgen. Al die lieve snoodaards die mee in het complot zaten en hun mond niet hebben voorbij gepraat, fantastisch gewoon. Het gevoel van samenhorigheid dat je dan overvalt is fenomenaal. Eerst is het moeilijk je ogen te geloven, maar vanaf dan is het genieten geblazen. Enkel jammer dat je er krampen in je kaken van krijgt.
Stiekem had ik er wel van gedroomd.
Wat ik niet wist was dat mijn liefste een geheime groep (lang leve facebook) oprichtte en samen met m'n zus 77 feestvierders bij elkaar bracht. Donderdag zei ik nog tegen sommige, een echte cadeau zal er niet inzitten dit jaar. Wat had ik spijt van die woorden. 'Wist je dan echt van niets', vroegen de meeste. Nee. En dat was ook de leukste en de enige manier voor mij om er zo hard van te genieten.
Het was een supercadeau! Bij deze allemaal nog eens hartelijk bedankt om er te zijn, zonder jullie...
Merci.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten