Ik dacht nog voorheen dat voegen voor sissies was. Je weet wel zo een werkje waar je eigenlijk niets voor moet kunnen, wat voegsel tussen stenen stoempen, how hard can it be. Bij deze geef ik mijn vergissing toe. Het eerste uur denk je inderdaad, wat is hier nu aan. Staande aan de nok van het dak op een stelling die voor je klaar staat. Piece of cake. 4 uur later begin je het stilaan toch wat te voelen, maar dan is daar een regenbui en 't was ondertussen toch tijd om een pistolet te eten. Tegen het einde van de dag, 5 uur later, sta je op begane grond, je kijkt eens omhoog, zegt dat hebben we goed gedaan hé, en van 'ge begint dat toch te voelen in uw armen', 'en de laatste loodjes wegen het zwaarst' enzo. Nee voegen is niet voor sissies. Het is verdomd klotewerk, vooral dan die dwarsvoegen. Het geeft wel voldoening. Zo een dag. Trots met een pint in de hand aanschouwen en zeggen, 'niet slecht hé voor amateurs'. Afsluiten met een BBQ en later afgepeigerd het bed in. En dan te weten dat hij heel zijn huis alleen heeft rechtgezet, van respect gesproken. 'T was zijn verjaardagscadeau 'een gevoegde voorgevel'. Happy Birthday mate.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten