2 woorden

Stella haar traankanaal is nog niet volledig ontwikkeld, of functioneert nog niet zoals het moet. Zonder al te medisch te worden komt het erop neer dat haar oog wat opzwelt en irriteert. Het is vooral niet leuk voor haar omdat ze dan wakker wordt met een dichtgeplakt oog. Als je het ooit zelf al eens hebt ervaren weet je hoe leuk dat is.
Normaal is zo'n traankanaalontsteking van korte duur. Nu blijft het wat langer aanhouden. Valerie vroeg me langs de apotheek te gaan. Daar stond ik dan. Mezelf afvragend hoe ik de situatie zou benoemen. Zou ik zeggen 'ik heb iets nodig wat kan helpen bij een gestoken oog,.. voor een kind van 3'. Of 'er is een kindje van 3 en ze heeft een ontstoken oog...' of 'Stella heeft een ontstoken ook, ze is drie...'. Maar tot mijn verbazing sprak ik anders. Ik zei 'mijn dochtertje heeft een ontstoken oog, kan u mij daarvoor iets geven'. Het is moeilijk uit te leggen hoe gevoelig de combinatie van die twee woorden ligt. Want mijn & dochter kloppen niet. En het woord stief- weiger ik te gebruiken. De hele uitleg doen is te complex. 'Mevrouw de apotheker, ik zorg mee,... woon samen met een klein meisje onder één dak...' Nee te moeilijk. Maar de juiste benoeming heb ik niet. Zij noemen mij 'Johan'. Ik hen gewoon 'Emma & Stella'. Maar als ik aan derden moet uitleggen hoe wij verwant zijn, sta ik met een mond vol tanden.

het leven is een tocht

Het leven is een tocht. Doe elke dag een klein stukje. Op het einde van de rit zal je versteld staan van de weg die je hebt afgelegd. Vaak vergeten we dat. 'We' dat zijn de mensen uit mijn eigen generatie, die de intrede van de CD en PC meemaakte. Toen België nog een wereldbeker voetbal speelde en Sandra Kim het songfestival won. Misschien zijn wij verwend. Gewoon gemaakt aan 1-en en 0-en, aan de eenvoud van Crtl Z. 'We' dat zijn mensen uit de generatie van mijn ouders, die hard werkten om voor hun kinderen een betere toekomst te creëren. Die er voor zorgden dat wij niet op ons 14 jaar de school moesten verlaten om gaan te werken. 'We' dat is de generatie van mijn grootouders, die nog een oorlog meemaakten om ervoor te zorgen, dat ze na kunnen vertellen dat zoiets nooit meer mag gebeuren. Met verhalen over werk - en strafkampen. Niet 'van horen zeggen', maar 'ik was er bij'. 'We' dat is iedereen. De baby in je armen, de man in de straat, diegene die je kust voor het licht uitgaat. En 'Wij' vergeten soms dat het leven een tocht is. Doe elke dag een klein stukje en je zal op het einde van de rit versteld staan van de weg die je hebt afgelegd. Wees af en toe eens trots op jezelf. En zeg zoals Kaatje 'Dat heb ik weer goed gedaan'.

MILF

Je hoort het vaak zeggen, wacht maar tot je er zelf hebt. Kinderen. 'Ja' denk je dan. Maar het is zo. Je staat er niet bij stil wat ouders voor hun kinderen opzij zetten, laat staan voelen. Tot je zelf in die schoenen staat en enkel maar het beste voor die kleine bengels wil. Dat je terug denkt aan vroeger, toen je zelf klein was en het onmogelijke vroeg. Doodnormaal vond je het, dat alles vanzelfsprekend gebeurde. Weinig stond je er bij stil. En ja, je gaat dan alleen wonen en ontdekt dat de kast zichzelf niet vult. Maar dat kinderen je zover krijgen dat je jezelf opzij zet en in de eerste plaats aan hen gaat denken --als man dan nog, dat had ik niet gedacht. En dan hoor ik ze nu stoer hun stem verheffen, die mannen aan den toog, "het zal bij mij niet waar zijn". "Wa zedde ga mee bezig, Gene Thomas". Lach maar. We zullen nog eens spreken als je in de schoenen staat. En laat ik me dan niet de woorden 'told you so' in mijn mond nemen, maar trakteer me stilzwijgend een frisse pint en vertel me hoe graag je die kleine bengels nu eigenlijk wel hebt. Want voor je het weet zijn zij groot en ben jij oud.

pasen

Ze was zondag jarig. Het was gezellig, we zijn met z'n allen naar zee geweest. Een koffie op terras, gevolgd door een wandeling. Moemoe over de dijk met de rolstoel, wij langs het strand kort bij het water. We praten. Gezellig gaan eten, taverne-restaurant met speeltuin, waar ook de kinderen welkom zijn. We hadden kunnen toosten op je verjaardag maar dat deden we niet. We spraken er zelfs niet echt over. Stil in gedachten ja, over en weer, maar niet hardop. Er was geen grote taart zoals we normaal eten. En ook geen geschenken om te geven. Niet dat we niet willen, nee. Maar het is zo moeilijk om je ze te geven. Gelukkige verjaardag, moeke.

tulpen

Ik hoorde het onlangs op de radio. Tulpen zijn de bloemen die mensen het meest vrolijk stemmen. Witte tulpen om precies te zijn. De reden die daaraan werd gegeven was dat tulpen blijven groeien als ze in een vaas staan. Ze leven nog verder. Mensen houden daarvan. Groei en ontwikkeling. Het geeft ons het gevoel dat we leven. "Erger dan het niet weten is het pijn van de zekerheid" las ik op zo'n papier tegen de muur. Ik moest er even over nadenken, maar vind er wel waarheid in. Waarom beleven kinderen een dag als een week en klagen wij als 'volwassenen' dat een jaar niks is. Zekerheid. Stagnatie. Herhaling. Sleur. Allemaal woorden om te zeggen dat we geen nieuwe prikkels meer krijgen. We herhalen ons zelf. Ga maar eens na, doe eens een dag andere dingen dan je gewoon bent, of ga eens een weekendje weg in plaats van thuis te blijven. Het lijkt alsof dezelfde twee dagen langer zijn geweest. Alsof je meer tijd hebt gekregen. Enkel omdat we meer nieuwe impulsen hebben gekregen, waardoor we een andere beleving van tijd hebben ervaren waardoor we meer voldoening ervaren waardoor we ons gelukkiger voelen. Tulpen in onze woonkamer.

twitter en liefdadigheid.

Het is een verhaal met potentie. Hoe het precies ontstaan is weet ik niet. Enkele dagen geleden viel mijn oog op een artikel waarin werd geschreven dat de twitteraccount van CNN niet van hen zelf was maar van een Britse ondernemer. Enige tijd na berichtgeving vertelt een update dat CNN de account heeft overgenomen. CNN wil zwaar pushen en is hongerig naar volgers om zijn breaking news buiten te pompen. En dan is er een twitterende hollywoodacteur (Ashton Kutcher)die een uitdaging aangaat. 'Als ik 1.000.000 volgers heb, voor CNN, dan stort ik 100.000$ aan het goede doel'. BAM. Wereld anders bekeken. People vs. massmedia. Liefdadigheid vs. commerce. Ik volgde hem een tijdje geleden uit nieuwsgierigheid. Maar ik achtte niet zo hoog. Vandaag moet ik mijn respect betuigen. Je kan het live gaan van de miljoenste herbekijken.
En straks ook Oprah twitterend volgen. Mensen die berichten uitsturen aan een miljoen mensen tegelijk. Vele commerciëlen dromen ervan. Ik bedenk dan dat er nog best nog vele goed van hart blijven alvorens de reclame-hakselaar langskomt en alle kwaliteit fijnmaalt tot kwantitatief geruis.

de gang der zaken

En dan is ze daar. Als in het spreekwoord. Na de regen. Toeval of de gang der zaken? Net zoals een mens ongeveer 25 920 keer ademt per dag. De zon er ongeveer 25 920 jaar over doet om alle tekens uit de dierenriem te doorlopen, een wat ze noemen, grote omloop te maken. En net zoals een gemiddeld mensenleven 72 jaar duurt. Of u raadt het, 25 920 dagen. Toeval of gewoon de gang der zaken? Ik laat u een plekje in de zon, in aangenaam gezelschap, u moest al buiten zijn.

Hoe gaat dat soms. Je weet dat je best de zaken op voorhand plant. Maar dat blijkt dan weer makkelijker gezegd dan gedaan. Je vertrouwt er dan maar op dat de zaken zichzelf wel uitwijzen en dat het allemaal wel los zal lopen. Tot de moment er is. De zaken niet los lopen en je stroef in je humeur vastroest. Het 'zie je wel'- gevoel aanmoedigend. En dan is er de twijfel. Wil ik dat wel? Is het wel de juiste beslissing. Is dit überhaupt wel iets voor mij. Jongens ik kan er gek van worden van zulke ideeën. Met de ondergaande zon stuur ik ze de zee in. Morgen gaat het beter. Morgen gaat het wel.

Weekend van goud

Goud is een betere geleider dan koper. Dat bewijst de industrie. Ga maar eens een kwalitatief hoogwaardige schakelaar of connector kopen, je zal het weten. Dat toepassen in een kwis is minder evident. Fouten rechtzetten. Daarom bij deze postuum nog 20 punten extra voor 'waarzedegijmeebezig' en 'koekopjeoog'. De eindscore wordt daarbij verzegeld. Brons voor 'waarzedegijmeebezig': 213pnt, zilver voor 'koekopjeoog': 226pnt en de winnaar 'natalia' met 359 punten en goud, dat staat buiten kijf. Net als het eerste weekend van ons neven en nichten. 'T was geslaagd. Het samenzijn deed deugd. En geef toe wat moet een mens nog meer hebben. Gezelligheid, spijs, drank en een streep zon. Tot volgende weekend allemaal.

Je moet er niet uit in het midden van de nacht omdat haar tut zoek is of omdat een droom de slaap verstoort. Er is meer plaats in de badkamer, de huiskamer ligt minder bezaaid met speelgoed en het is kalm op de achterbank tijdens de rit naar zee.
Maar als ze er niet zijn is het toch maar stil, in huis, maar ook een beetje in mijn hart. Ik kijk al uit naar morgen.

2 vragen

De oude Egyptenaren geloofden dat wanneer hun ziel naar de hemel ging, de goden hun twee vragen stelden. Het antwoord zou bepalen of ze de hemel mochten betreden. Eerst werd gevraagd of ze vreugde hadden gekend in hun leven, ten tweede of ze vreugde hadden gebracht in andermans leven. Vreugde komt uit de vertaling van 'joy', wat kan ook worden vertaald als 'smetteloosheid', het onberispelijke. Als je vanuit die context de vragen bekijkt komt er een andere laag naar voor. Heb je onberispelijk geleefd. En daardoor liefde en vreugde gebracht in het leven van anderen? Wat is onberispelijk. Wil dat zeggen dat je geen fouten mag maken. Nee. Onberispelijk is het pad van de krijger. Iemand die geen sporen achterlaat. Je zaken zo regelen dat je met een gerust gemoed verder kan. Dat je mensen in de ogen kan kijken zonder vrees, omdat je weet dat hoe je handelt met een intentie van liefde is. En liefde is in deze context niet het zeemzoeterige, noch het sexuele. Liefde is de tegenhanger van angst. En veel mensen handelen vanuit angst. Iemand die in een situatie kan handelen naar het best belang van die situatie vanuit een perspectief dat in alle opzichten een meerwaarde oplevert voor alle betrokken partijen, handelt uit liefde. De focus ligt op de meerwaarde, op de groei, niet op eigenbelang. Wees dus onberispelijk. Of zoals de katholieken het vertaalden 'steeds kuis in uw gemoed'. Zorg dat je trouw blijft aan jezelf. Don't be a sell out. Zodat wanneer je ooit de vraag wordt gesteld je met gerust hart 'ja' kan zeggen. En je hoeft niet te wachten tot je ziel naar de 'hemel' gaat. Je mag gerust 'nu' al beginnen.

reali-tijd

Ik zou graag het begrip ‘psychologische tijd’ introduceren. Eenvoudig gesteld zijn er twee soorten tijd. De mechanische of klokkentijd en de psychologische tijd. De ene is meetbaar en leef je. De andere be-leef je. Op de tijd die je beleeft staat dus geen grens. Je kan als vijftiger perfect inbeelden -en je dus ook voelen- alsof je 20 bent. Psychologische tijd dus. Mensen worden niet graag betutteld. En wanneer je ze in een hokje stopt steigeren ze. Sommige mensen zijn 20 en gedragen zich als 50′ers. Andere 50′ers handelen als pubers. En in realiteit zijn 2/3 van de mensen die aan kanker sterven tussen de 50-60. Mijn punt. Communiceer als mens. Zorg voor een waarde-volle communicatie. En je zal gehoord worden, ongeacht de leeftijd.

Port Zélande

Het gebeurt veel te weinig. Maar als je lang genoeg regelt, plant en achter iedereen zijn veren aan zit dan worden de kansen groter. Reken daarbij mijn zus haar gedrevenheid en voilà we gaan met de neven en nichten op weekend. Voor alle duidelijkheid: nichten zijn dochters van broers of zussen van uw vader of moeder.
Als het weer -le meteo, blijft zoals het is, gaan wij dit weekend een zalige 48 h tegemoet in het- aan het zicht van de luchtfoto te beoordelen- paradijs.