060810

En dan gebeurde het.

Ik hoorde mij het eerst aan hem vragen. Na een uur van talmen en euhs. Een beetje met een klein hart. zo van wat zou je ervan vinden als...

En dan zeven dagen van eeuwigheid. In mij. Alleen. Wat een gevoel. Zoekend naar perfectie. Voor haar.

Uit het niets kwam de eenvoud. Samen met de vraag. Waarop zij zei 'ja heel graag'.

Dan volgt de scheervlucht langs zalen, buffetten, arragementen, lijsten, teksten, gasten en nummers. Praktische bezwaren. De wetten der realiteit.

Tot het punt waarop de zwaartekracht haar grip verliest en alles zweeft in een vacuüm van zacht gezoem. Allerhande stemmen die zachtjes de achtergrond vullen met pro's en contra's, do's and don'ts, vreugde en verdriet.

Zo zachtjes het sneeuwklokje in de lente ontwaakt, zo voorzichtig ontkiemt een gevoel van diepgewortelde vreugde zich in mij. Nog tien nachten slapen en zij en ik wordt wij.