Dromen

Het is zowat de basis van elke beginsel van ons mens-zijn.
Sommigen vertalen ze in grootse daden of pleziertjes.
Anderen liggen er 's nachts van wakker of schrijven er liederen over.
Het blijft fascinerend waarom de ene wel en de andere niet.
Keer op keer prikkelt het wanneer iemand ze waar maakt.
In groep zitten we gespannen te kijken wanneer ze worden omgezet in sportieve prestaties of meesterwerken. Tot het op onszelf aankomt want dan is er steeds toch weer dat fenomeen.
Dat zovelen in de ban houdt om het niet te doen. Om te blijven ploeteren in het vastgeroeste systeem van alle dag.
Toch komt de moment dat de lokroep niet meer te negeren is, de realiteit niet meer rijmt en alles wijkt voor dat wat je in wezen drijft.
Jouw droom.
Vandaag zie ik meer en meer mensen rond mij die ze waarmaken.
En dat siert.
We zijn het onszelf verschuldigd.
Hebben alles in onze mars om ze waar te maken.
Het enige wat ons scheidt is het doen.

coming soon

Het gaat goed. Dank je. De weg, zijn gangetje. Tijd weinig. En toch evenveel als jou. 24 uur in een dag. De intussen al goed ingewerkte job gaat met veel van mijn aandacht lopen. Fijn om opnieuw gepassioneerd bezig te zijn. De documentaire is bijna klaar. Benjamin legt de laatste hand aan het beeldmateriaal, de Engelse ondertitels zijn bijna klaar. Zo kan ze mee met Luc de wereld rond. En is ze klaar om naar de (docufilm)festivals te trekken. Ik denk er momenteel nog over om de geluidstrack te laten opkuisen zodat, mocht ze op groot scherm vertoond worden, er geen technisch euvel in de weg kan staan van een perfecte vertoning. Nog even raad inwinnen over hoe ik ze best aan de wereld loslaat en dan is het rond. Een jaar werk. Van na de uren, tussendoor, tot 's avonds laat en met veel hulp van goedhartige mensen. Letterlijk. Gezamenlijke
inspanningen van liefdevolle intenties. Ja, dat bestaat nog. Een samenwerking. Zonder gezwets en gezever over belanghebbenden, achterklap en intriges, machtsmisbruik en aftroggelarij. Met contracten opgesteld door de menselijke ziel. Met een handdruk en een woord. Een echt woord. Zoals dat vroeger wel eens gegeven en gehouden werd. In de tijd dat je nog een week op voorhand afsprak om ergens aanwezig te zijn. Maar nog even en ze ligt er dus. Afgewerkt. Klaar om gezien te worden. Om jullie in beweging te zetten. Haar boodschap uit te dragen. Op de enkele exemplaren die ik gaandeweg in preview heb laten draaien zijn de reacties nu al hartverwarmend. En zo is het ook bedoeld. Gemaakt door mensen, voor mensen.
Spoedig deel ik ze met jullie allemaal...